Słowo od Mistrza Gry: Widzę, że jestem twoim pierwszym Mistrzem Gry w życiu A więc coś Ci powiem... Nie do końca to na tym polega. Ty piszesz jako Sophie, a ja np. opisuje otoczenie i udzielam Ci odpowiedzi Santiago. Proszę, postaraj się pisać według podanego przeze mnie przykładu, zawartego w poprzednim zdaniu :3 To tyle ode mnie, a wracając do przygody...
-~-~-~-~-
[...] Szliście teraz wraz z Santiago po górskiej ścieżce. Słońce świeciło jak szalone, a po policzkach spływał wam pot. Mało co nie opadłaś z sił, byłaś bardzo blada co zauważył twój towarzysz. Zmartwiony spytał;
- Panienko Sophie, wszystko w porządku? Źle wyglądasz...
Był skłonny do odpoczynku, lecz ty byłaś dzielna i dalej dążyłaś do celu. [...] Wkrótce, na horyzoncie pojawił się jakby zarys jeziora i zamku, ale czy to było prawdziwe czy to może zwykła fatamorgana?

Wkrótce okazało się, że to nie fatamorgana, a prawdziwy zamek. Dodatkowo... Teraz widać było wyraźnie! Pod owym budynkiem toczono właśnie walkę. Wojownicy ubrani byli różnie; jedni w luźny, sportowy strój; drudzy w uniformy. Jeszcze jedna rzecz rzuciła Ci się w oczy. Bowiem na rękach przeciwników zauważyłaś pewien znak. Zdawało Ci się, że już go gdzieś widziałaś. Miałaś rację... To był znak "Spirali Krwi"!

I guzik! Kipperin uciął sobie krótką "drzemkę" i nie dawał żadnych oznak życia. Przez chwilę zastanawiałaś się czy ten amulet na pewno działa, a może jest pusty. Spirala Krwi zauważyła twoje zmagania z Kipperin'em i wysyłając jednego ze swoich członków, zaczęli cię atakować!
- Ruszaj do boju, Cienisty Kolit'asie! (wybacz jeżeli popełniłam błąd, ale nie wiem jak się odmienia nazwę tego tytana)- krzyknął młody "spiralowca" i wezwał swego tytana.

- Teraz... Atakuj!- wydał swą komendę. [...] Na próżno próbowałaś użyć Kipperin'a... Ten Cię po prostu nie słuchał!

Burzą Błysków trafiłaś owego człowieka, jednakże On użył Klątwy Śmierci i odepchnął Cię w dal tak, że aż upuściłaś amulet z Dendras'em! Nie zdążyłaś wezwać swego tytana i byłaś bezbronna oraz bardzo osłabiona. Wtem spiralowca użył kolejnego zaklęcia... "Ciągu Otchłani". W ziemi powstała czerwona dziura, która następnie zaczęła wciągać wszystkie bliżej położone przedmioty- Ciebie nie dosięgała, lecz twój amulet owszem. [...] Sekundy biegły nieubłaganie, zdawało Ci się, że nie zobaczysz już więcej swego tytana... Jak tu nagle zielony amulet Kipperin'a zaczął się świecić i kręcić. Zaraz potem ujrzałaś stworka, który unosił się w powietrzu...

... Tytan rozpędził się i w ostatniej chwili złapał amulet Dendras'a. Podał go Ci, a sam teraz leciał w stronę wrogów. [...]

Na twe ostatnie słowa łowca machną dziwnie ręką. Chwilę potem piasek pod twymi nogami zaczął się ruszać i tworząc wir wokół człowieka uspokoił się. Twojego przeciwnika już nie było... "Co to było? Co to za znak?"- czarne myśli chodziły Ci po głowie. Kipperin wrócił do amuletu.  Podczas walki nie zauważyłaś, że cała reszta także przepadła- również Santiago. Stałaś teraz na środku jakiegoś pustkowia- z daleka od jakiejkolwiek cywilizacji- zupełnie sama i mocno zmęczona... "Co tu się dzieje?"- myślałaś.

Jeszcze w pełni nie odzyskałaś sił, ale wędrowałaś dzielnie dalej. Teraz na horyzoncie pojawiły się piękne góry. Przez pojedynek straciłaś prawie pół dnia, więc słońce zaczęło już zachodzić, a niebo przyjęło złocisto- czerwony kolor. [...] Szłaś i szłaś, ale nigdzie nie widziałaś ani Spirali, ani Fundacji, ani swego towarzysza. Koło ciebie znajdowała się mała polana i niewielkie jeziorko. Może słuszną decyzją byłoby przenocować tu i nabrać sił?

Chwilę potem spałaś jak zabita. Gdy tu nagle, krzaki zaczęły się ruszać. Ktoś się zbliżał, ale jego kroki nie brzmiały jak człowieka czy tytana. "Któż to mógł być?"- zastanawiałaś się.